gedichten voor kinderen van joz.le bruyn

als de bloemen konden zingen,

zongen zij beslist vandaag:

voor jou  niets dan mooie dingen

want wij hebben jou zo graag.

met onz’ geuren en onz' kleuren

vlochten wij voor jou een krans,

die je straks mag komen keuren

maar eerst vragen we jou ten dans.

joz.le bruyn

stap voor stap

op de hoge wenteltap

kom ik   eindelijk na lang stappen

en  soms eens naar adem happen

in  het kamertje van de beiaardier

die trommelt met kracht en zwier

stevig op de staven van 't klavier.

buiten hoor je 't kunstig klokkenlied

van de beiaardier die niemand ziet.

joz. le bruyn

dit schooljaar zit er bijna op

straks klinkt de laatste bel

we zeggen daarom nu luidop:

voor alles dank je wel!

het was een jaar  met zuur en zoet,

't leek wel een grabbelton:

met werk en spel, met feest en stoet

en  iedereen   deed wat hij best kon.

maar jij  was voor ons de  nummer één

de meester naar ons hart.

een betere was er voor ons geen

jij droeg ons in jouw hart.

we geven  daarom dit klein geschenk

en ook dat veldboeket

nu de vakantie volop wenkt

wensen we jou, meester, heel veel pret.

joz.le bruyn

buitenlander

soms  schiet ik mohamed

wel eens terhulp

als hij  weer uitgekafferd wordt

en die meute van pesthonden

zich dreigend op hem stort.

ik kan het bij god  niet verdragen

dat men hem plaagt en sart

omdat hij   uit marokko komt

daarom ook zal ik

het  steeds

met een breeddenkend hart

 blijven wagen

zodat hij ook door anderen

op handen wordt gedragen!

joz. le bruyn

de meeste jongens van mijn klas

worden later liefst brandweerman.

daar houd ik als  kleine wildebras

helemaal niet van.

sommigen  dromen zich nu al

ruimtevaartpiloot

dus

niet van een vliegtruig 

maar van een raket

nee, die  raket vind ik een beetje te groot

en de maan staat te ver van mijn bed.

joz. le bruyn

ik blijf het liefst  

met beide voeten  op de grond

tussen groenten, bloemen en planten.

werken in de open natuur is

daarbij nog gezond

en voor verse groenten 

vind ik altijd  wel klanten.

we stoven naar alle kanten weg

als de buurman weereens uit zijn sloffen schoot.

we zagen zijn vuurrood hoofd  boven de heg

maar ...ons pakken kon hij ternauwernood.

want buurman  was dik en kogelrond.

hij kon beter rollen dan gaan.

juist daarom ,was hij voor ons soms van de hond

en bonden wij  zijn kat liefst het belletje aan.

joz. le bruyn

hij staat gebeeldhouwd in de kou

stokstijf met hoge hoed.

zijn beide ogen  zomerblauw

zijn bolle neus zo rood als bloed.

hij krijgt een pijpje in zijn mond

waar helemaal geen rook uiit komt

't is enkel voor de schone schijn

om daardoor nog meer man te zijn!

joz. le bruyn

bij opa hoef ik mij nooit te vervelen.

die lieve man weet altijd iets anders te bedenken.

die heeft bergen fantasie.

soms krijgt die reuze invallen.

om je gek te lachen.

of om te rillen van de schrik.

whaaw!fantastisch!

een week-endje bij hem is voor mij een stukje hemel.

dan voel ik mij in een paradijs

ik ben zijn oogappel,lacht hij

en hij is voor mij een god.

bij opa mag ik zijn wie ik ben .

bij hem moet ik mij niet voortdurend veranderen.

ook als ik  dwars lig, bijf ik bij hem op goede voet staan.

opa deelt mijn hoop,

mijn angsten

en mijn dromen.

zulke opa verdient een dikke tien!

joz. le bruyn

met diepe rimpels tussen haar ogen

en haar smalle lippen geprangd  op de mond

liep ze voorover gebogen

stijf starend naar de grond.

ze was haaar trouwring verloren

waaraan ze zo was gehecht

ooit  door haar man uitgekozen

komt die nu nog wel ooit terecht?

joz.le bruyn

meester bob.

oef!

eindelijk is de vakantie ribbedebie!

al was het reuze aan zee,

al was het fijn in de ardennen

en heel erg leuk op de boerderij van oom kees,

toch ben ik blij dat ze voorbij is.

hoera, morgen weer naar school!

dan zie ik mijn vriendjes weer:

toon ,bart en joppe.

dat wordt lachen geblazen

en mijn vriendinnen mag ik

zeker niet vergeten! lacht stijn.

wat zullen die wxeer te vertellen hebben!

mijn oren tuiten nu al.

en vooral ben ik in mijn nopjes met meester bob.

dat is een reuze meester,zeg.

wat die allemal kan:

tekenen,vertellen,sporten,

vertellen , muziek maken

en ze zeggen zelfs dat die toveren kan.

ja, hij kent toverformules.

hij heeft zelfs een boek over zwarte kunst.

dat ligt in een koffertje met een geheim slot.

magie staat er op het deksel.

maar daar ben ik nog niet zo zeker van.

misschien kan het.

je kunt nooit weten.

eerst zien en dan geloven !lacht mijn opa altijd.

nee, die kunnen ze zo vlug niet bij de neus nemen.

daar is meester bob.

met heel kort geknipt rood haar,

zijn snor is lang

en aan beide kanten zit er een mooie krul in.

haha!lacht hij van oor tot oor.

daar zijn mijn papenheimers.

hebben jullie er zin in,kereltjes?

jaaaa!joelen die uit alle macht.

ringgggggggggggggggggggg!

daar gaat de bel.

het wordt muisstil op de speelplaats.

bij de tweede bel spoeden alle kinderen zich naar hun meester.

meester bob trekt met zijn leerlingen  nazar zijn klasje.

holala!

dat oogt mooi.

overal bloemen en planten

en vooral veel zon.

er kwetteren twee parkieten.

een grasgroene en een krijtwitte.

in het aquarium trekken goudvissen langzaam rondjes.

de dikste vis komt even kijken.

hij blaast bellen.

meester bob heeft een guitaar .

een grote met allemaal  gekleurde lintjes.

meester bob tovert de klas vol muziek.

wat speelt die mooi.

zelfs de parkieten worden er stil van.

ik zit er met open mond naar te kijken en te luisteren.

plots begint de meester een liedje te zingen:

voor wie is dit kroontje

helemaal van goud?

kom, mijn liefste jantje

omdat ik van je houd.

jij bent vandaag jarig.

jan, proficiat!

lang zal je leven!

iovivat!

en echt waar,hoor.jan mag het kroontje

op zijn krullen zetten.

hij krijgt er een kleur van.

zijn wangen blozen als sterappel­tjes.

jantje heeft nog een verassing mee.

voor de meester een fijne sigaar

en voor ons allemaal een wafel.

eigen gebak!lacht jan.

dat doen we later

nog eens een keertje over !

zegt meester bob.

 joz.le bruyn